Λοράν, Ογκίστ

(Αuguste Laurent, Λα Φολί, Άνω Μάρνης 1807 – Παρίσι 1853). Γάλλος χημικός και πανεπιστημιακός. Αποφοιτώντας το 1829 από τη σχολή ορυκτολογίας του Παρισιού, εργάστηκε για κάποιο διάστημα ως βοηθός του Ζ. Ντιμά, ενώ στη συνέχεια ανέλαβε τη θέση του καθηγητή στο πανεπιστήμιο του Μπορντό (1836-46). Ανήκε στην ομάδα των χημικών που συμμερίζονταν τις θεωρίες του συναδέλφου τους Αβογκάντρο και αγωνίστηκε ένθερμα, προκειμένου να γίνει αποδεκτή η υπόθεση του Αβογκάντρο για τον καθορισμό των ατομικών βαρών. Ο Λ. εναντιώθηκε, ωστόσο, στις απόψεις του Μπερζέλιους σχετικά με τις οργανικές ενώσεις, προσπαθώντας το 1836 να διατυπώσει μία θεωρία σύμφωνα με την οποία οι οργανικές ενώσεις είναι προϊόντα υποκατάστασης υδρογόνου σε υδρογονάνθρακες, που θεωρούνται βασικοί πυρήνες. Ταξινόμησε επίσης τις οργανικές ενώσεις βασιζόμενος στα συμπλέγματα ατόμων μέσα στο μόριό τους, άποψη που σταδιακά εκτόπισε τη θέση του Μπερζέλιους. Ο Λ. ανακάλυψε το φθαλικό οξύ, απομόνωσε πολλές ουσίες από τη λιθανθρακόπισσα, παρασκεύασε ισατίνη (με οξείδωση του ινδικού) και τα χλώρο-, νίτρο- και θείο- παράγωγα του ναφθαλένιου. Χρησιμοποίησε, επίσης, την τεχνική της κρυσταλλογραφίας για να αναπαραστήσει την τρισδιάστατη δομή των οργανικών μορίων, αν και θεωρούσε ότι οι δομές αυτές ήταν απλά συμβολικές. Η πρόταση που υπέβαλε ο Λ. για την ονομασία των οργανικών ενώσεων αποτέλεσε τη βάση της ονοματολογίας της Γενεύης και υιοθετήθηκε για την οργανική χημεία σε ένα συνέδριο που διεξήχθη στη Γενεύη το 1892. Ο Γάλλος χημικός Αύγουστος Λοράν.